Τελικά, γιατί πρέπει να μάθουμε Αγγλικά;

Τελικά, γιατί πρέπει να μάθουμε Αγγλικά;

Για να θέσω το θέμα μου ξεκάθαρα, αυτό που με προβληματίζει σήμερα είναι το κίνητρο και η στοχοθεσία σαν βασικές αρχές και προϋποθέσεις μιας επιτυχημένης διδακτικής προσέγγισης.

Έχουν γίνει πολλές έρευνες από ειδικούς της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας και πλήθος άλλων ειδικοτήτων  σχετικά με την αξία του κινήτρου στην ένταση και το αποτέλεσμα κάθε προσπάθειας. Με άλλα λόγια πότε κάνουμε κάτι με καλύτερα αποτελέσματα. Για εμένα όμως την πιο σίγουρη απάντηση τη δίνουν η κοινή λογική και το κοινό αίσθημα που όλοι διαθέτουμε.
Πότε έχουμε περισσότερες πιθανότητες να κάνουμε κάτι επιτυχημένα και σε βάθος χρόνου; Όταν κάποιος ή κάτι  μας αναγκάζει; Όταν το επιβάλλουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας; Όταν αυτό που κάνουμε μας προσφέρει άμεσα χαρά και ικανοποίηση; Νομίζω πως η απάντηση έρχεται αυτόματα. Κάτι που μας αρέσει και μας προσφέρει ευχαρίστηση, συνήθως το κάνουμε καλά και συνεχώς βελτιωνόμαστε σ' αυτό. Αν το επιβάλλουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας, ακόμα και αν δεν μας ευχαριστεί, έχουμε κάποιες πιθανότητες να το πετύχουμε. Με την προϋπόθεση οτι διαθέτουμε σιδερένια αυτοπειθαρχία και οτι οι συνθήκες που έχουμε δημιουργήσει δεν αλλάζουν. Αν κάποιος ή κάτι άλλο μας επιβάλλει μια ρουτίνα που μας είναι αποκρουστική και χωρίς νόημα...δεν υπάρχει καμία πιθανότητα επιτυχίας. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε την πρώτη έξοδο διαφυγής. Αν δεν υπάρχει έξοδος διαφυγής... ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω... Γινόμαστε ρομποτάκια, μηχανές που χρόνο με το χρόνο σκουριάζουν και τελικά σταματάνε να κάνουν οποιαδήποτε κίνηση. Και τότε όποιος ή ότι κι αν ήταν αυτό το κάτι που μας εξανάγκαζε να συνεχίσουμε, δεν έχει πια καμία εξουσία πάνω μας. Δεν μπορεί να μας εξαναγκάσει πια να δουλέψουμε γιατί πολύ απλά δεν μπορούμε.

Η σκέψη ή ο στόχος που θέτουμε μόνοι μας προκειμένου να κινητοποιηθούμε σε μια μια ενέργεια είναι αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν "εσωτερικό κίνητρο". Το "εσωτερικό κίνητρο" είναι αυτό που θα μας πάει πιο μακριά και με μεγαλύτερη επιτυχία. Σε αντίθεση με τα "εξωτερικά κίνητρα" που ορίζονται από άλλους παράγοντες και έχουν σύντομη ή και καμία ισχύ.
Παραδείγματα εσωτερικού κινήτρου:
- Μου αρέσει να διαβάζω Αγγλικά. Είναι εύκολο και ευχάριστο για εμένα να λύνω τις ασκήσεις που μου έβαλε η δασκάλα μου. (Δίνουμε ντεπόν, θερμομετρούμε και τοποθετούμε τον ασθενή σε ύπτια θέση έως ότου επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα βαρεμάρας.)
- Μαθαίνω Αγγλικά γιατί θέλω να πάω στην Αγγλία στη συναυλία των One Direction.
- Μιλάω ή γράφω Αγγλικά γιατί επικοινωνώ με φίλους από άλλη χώρα που παίζουμε το ίδιο παιχνίδι στο διαδίκτυο.
- Μαθαίνω Αγγλικά γιατί σκοπεύω να φύγω στο εξωτερικό για σπουδές ή εργασία.
- Διαβάζω Αγγλικά γιατί θέλω να είμαι καλύτερος από το Μήτσο της κυρα-Θέκλας που μου μπαίνει στο μάτι. (Ίσως δεν είναι τόσο υγιές να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με κάποιον άλλο, ωστόσο το να θέλουμε να φτάσουμε ή να ξεπεράσουμε ένα πρότυπο αποτελεί εσωτερικό κίνητρο)

Παραδείγματα εξωτερικού κινήτρου:
- Διαβάζω Αγγλικά γιατί θα με σκοτώσει η μάνα μου ή ο πατέρας μου ή και οι δύο αν δεν διαβάσω.
- Πάω Αγγλικά γιατί πληρώνουμε.
- Διαβάζω Αγγλικά γιατί αν πάρω το Lower θα μου πάρουν αυτοκίνητο. (Στις Πανελλήνιες θα μου πάρουν ελικόπτερο και στο πτυχίο, διαστημόπλοιο- τώρα που το σκέφτομαι, τι να το κάνω το Lower στο φεγγάρι;)
- Διαβάζω Αγγλικά γιατί η μαμά μου θέλει να μπει στο μάτι της κυρα-Θέκλας.

Θεωρώ οτι πήραμε μια γεύση για το τι σημαίνει κίνητρο. Τα εσωτερικά κίνητρα έχουν μεγάλη διάρκεια και μπορούν να μας δώσουν την ώθηση να πραγματοποιήσουμε μακροπρόθεσμους στόχους. Επίσης μας ωθούν να εντείνουμε τις προσπάθειές μας ανεβαίνοντας επίπεδο.
Τα εξωτερικά κίνητρα μπορεί να μας δώσουν ώθηση για κάποιο διάστημα. Μπορεί να μας βάλουν σε μια κατάσταση "αναμονής", σαν αυτό που λέμε πάω σβηστός, κάνω τα απαραίτητα για να βγει πέρα η μέρα αλλά τίποτα παραπάνω.

Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε σαν δάσκαλοι για να βοηθήσουμε τους μαθητές μας να αποκτήσουν εσωτερικό κίνητρο για τη μάθηση; Το διακωμώδησα λίγο πιο πάνω, αλλά η αίσθηση οτι είμαστε ικανοί να φέρουμε σε πέρας μια εργασία, η αίσθηση πληρότητας και χαράς που μας δίνει η επιτυχία ενός στόχου είναι τα ισχυρότερα κίνητρα για να συνεχίσουμε.

- Μου αρέσει να διαβάζω Αγγλικά. Είναι εύκολο και ευχάριστο για εμένα να λύνω τις ασκήσεις που μου έβαλε η δασκάλα μου.

Αν καταφέρουμε να κάνουμε τους μαθητές μας να νιώθουν έτσι, δεν θα γνωρίσουν όριο στη μάθηση. Αν η διαδικασία της μάθησης τους δίνει χαρά και ικανοποίηση, δε θα θέλουν να σταματήσουν.
Ας αναλύσουμε το παράδειγμα:
"Είναι εύκολο να λύνω τις ασκήσεις": Σημαίνει βάζω στο παιδί προσιτούς στόχους. Προσιτός δε σημαίνει εύκολος. Λαμβάνω υπ' όψιν τις δυνατότητες και τις ικανότητες του μαθητή. Βεβαιώνομαι οτι έχει τα εφόδια για να πετύχει το στόχο του. Έχω ρεαλιστικές απαιτήσεις από τον άνθρωπο που έχω μπροστά μου και ανάλογα με τον άνθρωπο που έχω μπροστά μου.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει αυτό, ιδιαίτερα μέσα σε μια τάξη όπου κάθε μαθητής έχει το δικό του μαθησιακό προφίλ. Γι αυτό θα το θέσω αλλιώς. Αν δεν μπορώ να προσφέρω στον καθένα ξεχωριστά αυτό που έχει ανάγκη, φροντίζω να μην βάζω τρικλοποδιές σε κανέναν. Τα παιδιά ξέρουν πολύ καλά τι χρειάζονται. Αν θέλω να τους το προσφέρω δεν έχω παρά να τα ρωτήσω. Η διδασκαλία δεν είναι παιχνίδι εξουσίας.

"Είναι ευχάριστο να λύνω τις ασκήσεις": Περνάμε καλά και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Το να νιώθεις ευχάριστα όταν δουλεύεις, δε μειώνει την αξία της δουλειάς σου. Αντιθέτως, τη βελτιώνει. Κάτι αστείο που συνέβη σήμερα, ένα ανέκδοτο, ένα ευγενικό σχόλιο, ένα χαμόγελο, δεν καταναλώνουν πολύ χρόνο από το μάθημα. Ένα κήρυγμα, μια παρατήρηση, μια λογομαχία, μπορεί να πάρουν πολύ περισσότερο χρόνο και σίγουρα κάθε διάθεση  για συνεργασία και μάθηση.
Ευχάριστη είναι η σκυταλοδρομία ανώμαλων ρημάτων αντί για τέστ, όποιος θέλει να ζωγραφίσει την περίληψη του reading αντί να την γράψει, όποιος θέλει να βρει ένα μουσικό κομμάτι που να ταιριάζει με το ύφος του κειμένου, αντί να γράψει γι αυτό. (Ναι, το λέω και δεν ντρέπομαι! Πραγματικά πιστεύετε οτι αν γράψουν δυο προτάσεις της συμφοράς για περίληψη που εγώ θα διορθώσω το Σαββατοκύριακο και θα τους τις επιστρέψω μια εβδομάδα και δυο κεφάλαια αργότερα, θα έχουν καταλάβει καλύτερα το κείμενο ή θα έχουν εξασκηθεί επαρκώς στο writing; Ας είμαστε ρεαλιστές, τι κι αν υπήρξαμε καθηγητές... που θα έλεγε και ο Βοσκόπουλος.)

Το μόνο σίγουρο είναι οτι καμιά αλλαγή δεν είναι εύκολη. Επίσης, το μόνο άλλο σίγουρο είναι οτι εύκολα τα λες, δύσκολα τα κάνεις. Ωστόσο αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε έστω και το ελάχιστο. Ακόμα και στην περίπτωση που αποτύχουμε, θα έχουμε μάθει κάτι. Θεωρώ οτι το να δείξουμε εμπιστοσύνη στους μαθητές μας και να αφουγκραστούμε τις ανάγκες τους, θα μας βοηθήσει πολύ και θα μας φέρει λύσεις που ούτε καν περνούσαν από το μυαλό μας. Ας μην ξεχνάμε οτι δεν έχουν ανάγκη μόνο οι μαθητές μας να νιώθουν ικανοί και χαρούμενοι μέσα στην αίθουσα. Το ίδιο και ακόμα περισσότερο ανάγκη το έχουμε κι εμείς. Για να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε από και  για τους επόμενους...


Για όσους αναρωτηθήκατε τι είναι η σκυταλοδρομία ανωμάλων ρημάτων...


*Αξιολογήστε την ιδέα, όχι την ποιότητα του βίντεο.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η σημασία της κίνησης στην ισορροπία του νού.

Θέματα δυσλεξίας